Veel mensen houden bij hoe ‘goed’ ze slapen met hun telefoon of smartwatch. Maar gadgets die je beloven talloze inzichten over je nachtrust te geven, kunnen helemaal niet je slaap meten. Volgens slaaponderzoeker Sebastiaan Overeem (TU Eindhoven & Slaapcentrum Kempenhaeghe) moet je de grafieken die ze produceren dan ook met een flinke korrel zout nemen. In deze video laat hij zien hoe je wel goed slaap kan meten.
Blog
MRA geeft kaakgewrichtsklachten
Wat is een MRA snurkbeugel?
Een MRA (Mandibulair Repositie Apparaat) snurkbeugel is een medisch hulpmiddel dat wordt gebruikt om snurken en slaapapneu te verminderen of te voorkomen. Het apparaatje wordt ’s nachts gedragen en helpt bij het openhouden van de luchtweg door de onderkaak naar voren te positioneren. Hierdoor wordt het snurken verminderd en kan een betere ademhaling tijdens de slaap worden bevorderd.
De relatie tussen MRA en kaakgewrichtsklachten
Hoewel een MRA snurkbeugel effectief kan zijn bij het verminderen van snurken en slaapapneu, kan het ook leiden tot kaakgewrichtsklachten bij sommige gebruikers. Deze klachten kunnen variëren van milde ongemakken tot ernstige pijn in het kaakgewricht. Enkele mogelijke symptomen van kaakgewrichtsklachten veroorzaakt door een MRA-snurkbeugel zijn:
- Pijn in het kaakgewricht of de kaakspieren
- Klikkende of knappende geluiden bij het bewegen van de kaak
- Moeite met openen of sluiten van de mond
- Oorpijn of hoofdpijn
- Tandpijn of gevoelige tanden
Het is belangrijk op te merken dat niet alle gebruikers van een MRA-snurkbeugel last zullen hebben van deze klachten. De ervaring varieert per persoon en is afhankelijk van factoren zoals individuele anatomie, pasvorm en gebruiksinstructies.
Hoe ontstaan kaakgewrichtsklachten?
De exacte oorzaak van kaakgewrichtsklachten bij het dragen van een MRA snurkbeugel is niet volledig bekend. Er zijn echter verschillende mogelijke factoren die kunnen bijdragen aan het ontstaan van deze klachten:
- Veranderingen in de positie van de kaak: De MRA-snurkbeugel dwingt de onderkaak naar voren, wat kan leiden tot extra stress op het kaakgewricht en de omliggende spieren.
- Pasvormproblemen: Een slecht passende beugel kan ongelijke druk uitoefenen op de kaak en leiden tot irritatie of pijn.
- Tandverplaatsing: Langdurig gebruik van een MRA-snurkbeugel kan tanden doen verschuiven, wat ook kan bijdragen aan kaakgewrichtsklachten.
Bij het ervaren van kaakgewrichtsklachten is het belangrijk om contact op te nemen met een tandarts of specialist op dit gebied. Zij kunnen een juiste diagnose stellen en advies geven over mogelijke behandelingsopties.
Hoe kunnen kaakgewrichtsklachten worden voorkomen?
Hoewel niet alle gevallen van kaakgewrichtsklachten kunnen worden voorkomen, zijn er enkele maatregelen die genomen kunnen worden om het risico te verminderen:
- Zorg voor een goede pasvorm: Het is essentieel om een MRA-snurkbeugel zorgvuldig aan te laten meten door een professional om ervoor te zorgen dat deze goed past en geen extra druk of irritatie veroorzaakt.
- Volg de instructies op: Het correct gebruiken van de MRA-snurkbeugel volgens de aanwijzingen van de tandarts of specialist kan helpen om onnodige spanning op het kaakgewricht te voorkomen.
- Onderhoud een goede mondgezondheid: Regelmatig poetsen, flossen en tandheelkundige controles kunnen helpen bij het behouden van een gezonde mond en het verminderen van mogelijke complicaties.
Het is ook belangrijk om te benadrukken dat kaakgewrichtsklachten niet alleen worden veroorzaakt door MRA-snurkbeugels. Er zijn verschillende andere factoren die kunnen bijdragen aan het ontstaan van deze klachten, zoals stress, trauma of artritis. Een juiste diagnose is daarom cruciaal voor het vinden van de juiste behandeling.
Conclusie
Een MRA snurkbeugel kan effectief zijn bij het verminderen van snurken en slaapapneu. Echter, net als bij elk medisch hulpmiddel, bestaat er een risico op bijwerkingen. Kaakgewrichtsklachten kunnen optreden bij sommige gebruikers van een MRA-snurkbeugel. Hoewel niet alle gebruikers last hebben van deze klachten, is het belangrijk om bewust te zijn van de mogelijke risico’s en preventieve maatregelen te nemen. Bij symptomen van kaakgewrichtsklachten is het altijd raadzaam om een professional te raadplegen voor een juiste diagnose en behandeling.
Gepubliceerd op 11-07-23 door Ryo Konomatsu
Philips liet na sterfgeval van Nederlandse apneu-patiënt te onderzoeken
Na dood patiënt Het bedrijf verzuimde onderzoek te doen naar de dood van een patiënt en dat bij de inspectie te melden. Daarmee houdt Philips zich niet aan de Europese wetgeving voor medische hulpmiddelen.
Bij de Inspectie zijn momenteel 75 incidenten met slaapapneu- en beademingsapparaten van Philips in Nederland bekend. Foto Dieuwertje Bravenboer
Philips heeft nagelaten onderzoek in te stellen naar de dood van een Nederlandse patiënt die een apneu-apparaat van het bedrijf gebruikte. Daarmee houdt Philips zich niet aan de Europese wetgeving voor medische hulpmiddelen. Dat blijkt uit onderzoek door NRC naar de afhandeling van meldingen van ernstige incidenten met apneu-apparaten in Nederland.
In februari 2023 stuurden de zoons van een 65-jarige docent uit het Gelderse Oosterbeek een brief naar de Philips-directie. Daarin beschrijven zij hoe hun vader is overleden aan de zeldzame longziekte idiopathische longfibrose. Zij koppelen zijn overlijden nadrukkelijk aan zijn jarenlange gebruik van de Dreamstation, een van de apparaten die Philips in de zomer van 2021 terugriep omdat het gebruik ervan tot „ernstig” of „levensbedreigend” letsel kan leiden.
Philips moet dit soort meldingen doorsturen naar de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) en gericht onderzoeken. Zo’n onderzoek moet details bevatten over het apparaat dat bij het incident betrokken is, over de overledene en over de context van de melding.
Philips meldde het sterfgeval niet bij de inspectie en deed ook geen specifiek onderzoek. Wel kregen de nabestaanden door een marketingmanager een tussentijdse rapportage toegestuurd, die Philips in december 2022 op zijn website had geplaatst. Daarin concludeert het elektronicaconcern op basis van een lopende studie door diverse testlaboratoria dat gezondheidsschade bij apneu-patiënten als gevolg van het gebruik van de apparaten „onwaarschijnlijk” is.
Een woordvoerder van de Inspectie laat weten dat de IGJ „geen melding heeft ontvangen over een sterfgeval met de Philips Dreamstation”. Zonder informatie van Philips kan de inspectie niet controleren of het bedrijf het sterfgeval correct onderzoekt, zoals de wet voorschrijft.
Voormalig IGJ-inspecteur Ronald Boumans, tegenwoordig adviseur van fabrikanten van medische hulpmiddelen: „Als een nabestaande bij een fabrikant een overlijden meldt na gebruik van een hulpmiddel, moet de fabrikant in kwestie dit melden bij de Inspectie. Zelfs bij twijfel over een causaal verband tussen het middel en het overlijden.”
Belangrijk om te melden
Emeritus hoogleraar patiëntveiligheid Jan Klein onderstreept het belang: „De Inspectie kan op basis van meldingen bijvoorbeeld literatuuronderzoek doen naar longfibrose. Dit heeft de Amerikaanse toezichthouder FDA ook gedaan. Daaruit bleek wel degelijk een mogelijk verband tussen longfibrose en apneu-apparaten.”
Bij de Inspectie zijn momenteel 75 incidenten met slaapapneu- en beademingsapparaten van Philips in Nederland bekend, blijkt uit gegevens die NRC verkreeg met een beroep op de Wet open overheid. Deze meldingen zijn wisselend „van aard, ernst en specificiteit”, zegt de Inspectie. Het gaat om „zorgen van gebruikers”, waarnemingen van „mogelijke vervuiling in het apparaat”, maar ook om meldingen van een „aandoening of ziektebeeld” dat mogelijk verband houdt met het gebruik van de apparaten.
De familie uit Oosterbeek is de eerste die in Nederland een sterfgeval met een apneu-apparaat heeft gemeld bij Philips. Bij de Inspectie was tot nu toe één geval van overlijden bekend, van een patiënt die in een zorginstelling aan een Philips-beademingsapparaat lag. Onderzoek daarnaar door Philips wees uit dat „het apparaat normaal functioneerde” en „niet de oorzaak was van het overlijden”.
Philips laat weten dat het de nabestaanden uit Oosterbeek uitnodigt voor een gesprek. „Verder doen we geen publieke mededelingen over individuele zaken,” zegt een woordvoerder.
Bron: NRC
Wijkagent doet bijzondere ontdekking: snurkende jongen in de berm van donkere weg
WIERINGERWERF – Wijkagent Bas Dirkmaat kreeg zaterdagnacht wel een heel vreemde melding binnen. Langs een donkere weg in het buitengebied van Wieringerwerf zag een vrouw rond half vier een jongen liggen. Bij nadere inspectie bleek hij in diepe slaap te zijn en hoorbaar te snurken.
:quality(50)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/a188cc0c-f27f-11ed-916b-02d1dbdc35d1.jpg)
Ⓒ INSTAGRAM/ BAS DIRKMAAT
De agent maakte de jongen wakker en stuurde hem naar huis. Hij was fit genoeg om naar huis te fietsen, zo meldde Dirkmaat op Instagram.
Daarbij sprak hij de vermanende woorden dat zo’n dutje langs een donkere en stille weg levensgevaarlijk is. Bovendien bezorg je er andere weggebruikers de schrik van hun leven mee.
Bron: Telegraaf
Slechte slaap verkort ons leven, maar lichaamsbeweging kan ons redden
Experts raden aan dat de meeste volwassenen 7 tot 9 uur per nacht slapen. Als je patiënt behoort tot ongeveer een derde van de mensen die minder (of meer) slapen, kan regelmatige lichaamsbeweging hen helpen om de mogelijke gevolgen voor de gezondheid op lange termijn, zoals hartaandoeningen en vroegtijdig overlijden, te voorkomen.
Uit heel wat onderzoek blijkt dat slaap en lichaamsbeweging cruciale factoren zijn die de levensverwachting beïnvloeden. Regelmatige lichaamsbeweging kan ons leven verlengen, terwijl te weinig of te veel slaap ons leven kan verkorten.
Maar er is steeds meer bewijs dat lichaamsbeweging de negatieve effecten van slecht slapen kan tegengaan. Een studie in 2022 ontdekte dat minstens 25 minuten per dag bewegen het risico op vroegtijdig overlijden, geassocieerd met te veel slaap of moeite met inslapen, kan wegnemen. En een studie in 2021 ontdekte dat minder lichaamsbeweging de impact van slechte slaap op vroegtijdig overlijden, hartaandoeningen en kanker kan verergeren.
De meest recente studie hierover, gepubliceerd in de European Journal of Preventive Cardiology, suggereert dat meer lichaamsbeweging het risico op vroegtijdig overlijden als gevolg van te weinig of te lang slapen vrijwel kan uitschakelen.
Deze studie is uniek, aldus de onderzoekers, omdat ze versnellingsmeters (bewegingssensoren) gebruikte om slaap en fysieke activiteit te kwantificeren. Andere studies vroegen deelnemers om hun eigen gegevens te rapporteren, wat de kans op valse meldingen en fouten verhoogde.
Ongeveer 92.000 deelnemers in het VK (gemiddelde leeftijd 62 jaar; 56% vrouwen) droegen de activity trackers een week lang om te meten hoeveel ze bewogen en sliepen. In de volgende 7 jaar stierven 3080 deelnemers, meestal aan hart- en vaatziekten of kanker.
Zoals verwacht, de deelnemers die het minst risico hadden om te overlijden, deden ook het meest aan lichaamsbeweging en sliepen “normaal” (6 tot 8 uur per nacht, zoals gedefinieerd door de studie).
In vergelijking met die groep, hadden degenen die het minst actief waren en minder dan 6 uur sliepen 2,5 keer meer risico om te overlijden gedurende die 7 jaar (p < 0,001). Minder actieve personen die sliepen zoals aanbevolen, hadden 79% meer risico om te overlijden (p < 0,001). Het risico was iets hoger dan dat voor degenen die meer dan 8 uur per nacht sliepen.
Maar die risico’s verdwenen voor deelnemers die te kort of te lang sliepen en die ten minste 150 minuten per week matige tot intensieve fysieke activiteit deden.
“Lichaamsbeweging bestrijdt inflammatoire en metabole disregulaties en abnormale activiteit van het sympathische zenuwstelsel,” zei studieauteur Jihui Zhang, PhD, van het Affiliated Brain Hospital van Guangzhou in China. Die problemen worden in verband gebracht met hart- en vaatziekten en andere potentieel fatale aandoeningen.
Meer objectieve gegevens ― Met behulp van technologie
De bevindingen van een studie zijn maar zo goed als de gegevens waarop ze is gebaseerd. Daarom is het essentieel om objectieve gegevens te verkrijgen, die niet beïnvloed zijn door individuele perceptie.
“Zelfrapportagevragenlijsten zijn vatbaar voor misvattingen, of vooringenomen herinneringen of antwoorden,” aldus Zhang.
Neem bijvoorbeeld de slaap. Uit onderzoek blijkt dat verschillende factoren een invloed kunnen hebben op hoe we onze slaap beoordelen. Wanneer mensen op onregelmatige tijden moeten slapen, onderschatten ze vaak hoeveel uur ze slapen, maar overschatten ze hoelang ze een dutje doen, volgens een studie in de Journal of Clinical Sleep Medicine.
Een andere studie toonde aan dat wanneer mensen onder veel stress staan, ze meer slaapproblemen melden dan ze in werkelijkheid hebben, zoals werd aangetoond met behulp van een Actiheart monitor.
Wat betreft lichaamsbeweging, de deelnemers melden vaak dat ze meer bewegen, en in een hogere intensiteit, dan objectieve metingen aantonen dat ze deden. Tegelijk houden zelfrapportages niet zoveel rekening met de ongeplande, lichte inspanningen die mensen doen in de loop van de dag.
Actief blijven wanneer je moe bent
De studie roept een praktische vraag op: als je niet de juiste hoeveelheid slaap krijgt, hoe moet je dan de tijd, energie en motivatie vinden om te sporten?
De oplossing bestaat erin de ene te gebruiken om de andere te herstellen.
Lichaamsbeweging en slaap hebben “een sterk directioneel verband,” zei Zhang. Lichaamsbeweging verbetert de slaap, terwijl een betere slaap het gemakkelijker maakt om je aan een trainingsprogramma te houden.
Idealiter bevat dat programma een mix van cardio- en krachttraining, zei Mitch Duncan, PhD, professor volksgezondheid aan de University of Newcastle in Australië.
Zoals Duncan en zijn coauteurs aantoonden in een recente studie, “kunnen de grootste gezondheidsvoordelen worden verkregen wanneer mensen een combinatie van zowel aerobe als spierversterkende oefeningen doen,” zei Duncan.
“Wat de voordelen voor de slaap betreft, lijkt er geen consistent bewijs te zijn dat een van beide het meest effectief is.”
De timing of intensiteit van de lichaamsbeweging lijkt ook niet veel uit te maken.
“Maar er zijn aanwijzingen dat een langere duur bijdraagt aan grotere verbeteringen in de slaap,” aldus Duncan.
Met andere woorden, langere trainingen zijn over het algemeen beter, maar ze hoeven niet per se super-intensief te zijn.
Het sterkste bewijs van allemaal toont echter aan dat recente en regelmatige lichaamsbeweging de grootste voordelen biedt voor de slaap.
De training van vandaag zal de slaap van vannacht verbeteren. En hoe beter je vannacht slaapt, hoe groter de kans dat je je aan het programma houdt.
Bron: Lou Schuler • MediQuality / Medscape
Dit artikel werd gepubliceerd op Medscape. MediQuality is onderdeel van het Medscape professioneel netwerk.
Slaaponderzoek bij downsyndroom
Uit onderzoek blijkt dan ongeveer driekwart van de mensen met downsyndroom lijdt aan slaapapneu. Een slaaponderzoek is noodzakelijk om de diagnose slaapapneu vast te stellen. Dit vormt echter een probleem: voor deze doelgroep is een slaaponderzoek in het ziekenhuis vaak te belastend met als gevolg geen diagnose of behandeling.
Slaapapneu
Een apneu is een pauze van de ademhaling van meer dan 10 seconden. Mensen die lijden aan slaapapneu worden ’s nachts telkens kort wakker om adem te halen. Hierdoor wordt het natuurlijke slaapritme verstoord en krijgt de patiënt te weinig diepe slaap. Slaapapneu kan leiden tot vermoeidheid en gezondheidsproblemen zoals een hoge bloeddruk en een verhoogde kans op hart- en vaatziekten. Bij mensen met downsyndroom kan het ook leiden tot het vergeten van de dagelijkse routine, probleemgedrag en moeite met het leren van nieuwe vaardigheden.
Slaaponderzoek
De diagnose voor slaapapneu vindt meestal plaats in het ziekenhuis waar je allerlei plakkers op je lichaam krijgt. Voor mensen met downsyndroom wordt dat vaak als te belastend ervaren. Gelukkig is er nu een nieuwe manier om slaapapneu vast te stellen: de WatchPAT. De WatchPAT bestaat uit een sensor, vingersonde en een armband. Hiermee kun je eenvoudig in je eigen bed slapen. Voor mensen met downsyndroom is deze vorm van meten veel minder belastend.
Slaapapneu: altijd moe.
Tienduizenden Nederlanders hebben slaapapneu zonder het te weten. Meestal merk je er zelf niets van als je ’s nachts even stopt met ademen. De bekendste symptomen, vermoeidheid en concentratieproblemen, zijn zo algemeen dat het gemiddeld vijf tot acht jaar duurt voordat de diagnose slaapapneu gesteld wordt. In het Reformatorisch Dagblad stond een uitgebreid artikel over slaapapneu.
“Volgens longarts Wouter Jacobs van het Martini Ziekenhuis in Groningen is de belangrijkste reden voor de vaak late diagnose dat slaapapneu tot een waslijst aan klachten kan leiden, waarvan er vele heel algemeen zijn en ook bij andere aandoeningen kunnen passen. „Altijd moe zijn, je slecht kunnen concentreren, daar heeft bijna iedereen weleens last van.” Toch zijn er drie duidelijke signalen die op slaapapneu kunnen wijzen, vervolgt Jacobs: „’s Ochtends bij het opstaan al moe zijn, snurken en overgewicht.”
“Wat gebeurt er nu precies bij slaapapneu? Tijdens de slaap ontspannen de spieren, waardoor bij mensen met slaapapneu de tong en het zachte weefsel in de keel zakken en zo een blokkade veroorzaken. De longen kunnen daardoor tijdelijk geen zuurstof naar de rest van het lichaam transporteren. Iemand met overgewicht heeft ook vet in de keelholte, waardoor de kans op een blokkade en dus slaapapneu groter is. Daarom is afvallen bij slaapapneu een belangrijk advies, want het kan de oplossing zijn van het probleem. Slaapapneu kan ook worden veroorzaakt door de bouw van het lichaam.”
“Slaapapneu heeft in mentaal opzicht een enorme impact op patiënten en hun naasten. Mensen met de aandoening hebben een verhoogde kans op relatieproblemen en depressie. Bedenk het zelf maar: als je altijd moe bent, word je uiteindelijk depressief. Ik vind het best triest als ik bij patiënten zie wat de effecten kunnen zijn.”
Echtpaar schrikt wakker van snurkende indringer
Vorige maand werd een echtpaar uit Vlaardingen op een wel heel merkwaardige manier wakker geschrikt. De vrouw des huizes hoorde geluiden op de zolderkamer en maakte haar man wakker om eens een kijkje te nemen. Hij zag onder het bed op zolder iets liggen wat geluid maakte en durfde niet verder te kijken. De politie werd ingeschakeld.
Wat bleek? De agenten troffen op de zolder een slapende man aan die via de (niet afgesloten) achterdeur naar binnen was gekomen. Volgens de agenten lag hij ’te snurken als een malle’ en werd hij pas wakker door het geroep van de agenten. Volgens de politie had de man geen kwade intenties. Wel is hij aangehouden voor huisvredebreuk en is passende hulp gezocht.
Neussnurken: kun je snurken door je neus?
Veel mensen denken dat ze alleen door hun neus snurken. We krijgen hier regelmatig vragen over. Maar bestaat dat eigenlijk wel, neussnurken? In een van onze vlogs legt snurkexpert Olivier Tielemans uit waarom neussnurken een fabeltje is én hoe het komt dat het lijkt alsof je snurkt door je neus.
Gezicht als klankenkast
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: neussnurken bestaat niet. Snurken wordt niet veroorzaakt door de neus maar door de tong. ’s Nachts verslappen al je spieren, waaronder de tong. Die verslapt, zakt de luchtweg in en veroorzaakt daar een vernauwing. Deze vernauwing zorgt voor trillingen bij het ademhalen: het snurkgeluid.
Slaap je met je mond open, dan komt het geluid via je mond naar buiten en snurk je zogenaamd door je mond. Maar als je met de mond dicht slaapt moet het geluid op een andere manier naar buiten. Dit gebeurt dan via de neus. De oorzaak is dus altijd de tong, maar het geluid komt dan via de neus naar buiten waardoor het lijkt alsof je door de neus snurkt.
Oplossing
Om snurken op te lossen moet de oorzaak aangepakt worden: de tong. Door deze op zijn positie te houden blijft de luchtweg vrij, zijn de trillingen verdwenen en is dus ook het snurkgeluid verdwenen. Een snurkbeugel is daarom dé oplossing tegen snurken. De SnörEx® is de eerste snurkbeugel van Europa zonder bijwerkingen. De SnörEx® wordt op maat gemaakt en is ook geschikt voor prothesedragers.
Artikel in De Osteopaat magazine
In mei 2022 verscheen onderstaand artikel over apneu en SomnoClinic® in De Osteopaat Magazine.
