Snurken gelinkt aan vasculaire remodellering


Uit recent onderzoek is gebleken dat volwassenen met overgewicht of obesitas, die ook hevig snurken, een verhoogd risico hebben voor vasculaire remodellering, zelfs als ze niet lijden aan slaapapneu. Volgens deze kleine studie suggereert dit dat snurken kan bijdragen aan het cardiovasculaire risico bij deze personen.

Milde snurker, zware snurker of slaapapneu

Onderzoekers onderzochten gegevens van 122 volwassenen met overgewicht of obesitas die werden beoordeeld met behulp van de snurkindex (SI) en de zuurstofverzadigingsindex (ODI). De snurkindex meet de trillingen van het snurken en de ODI bepaalt de aanwezigheid en ernst van obstructieve slaapapneu.
De analyse omvatte 41 mensen met slaapapneu en de overige deelnemers hadden geen apneu. De deelnemers die geen apneu hadden werden beschouwd als “milde snurker” of “zware snurker”.

Dikte van de halsslagader

Onder de deelnemers die enkel snurken was de intima-mediadikte (dikte van de binnenste twee lagen van de wand van een slagader) van de gemeenschappelijke halsslagader en de interadventitiële diameter van de halsslagader hoger bij zware snurkers dan bij milde snurkers.
Vergeleken met de groep met milde snurkers, hadden mensen in de studie die wél lijden aan slaapapneu ook meer vasculaire remodellering, maar deze resultaten waren niet langer statistisch significant na correctie voor leeftijd, geslacht, ras, BMI, gemiddelde arteriële druk, niet-HDL-cholesterol, en HOMA-IR.

Mogelijke verklaring

Er zijn verschillende mogelijke verklaringen waarom snurken werd geassocieerd met vasculaire remodellering bij mensen zonder slaapapneu. Volgens Emma Barinas-Mitchell, werkzaam bij de Pittsburgh universiteit in Pennsylvania is een hypothese dat trillingen door snurken schade kunnen veroorzaken aan de wanden van de halsslagader, een nabijgelegen bloedvat. Snurken kan ook worden geassocieerd met risicofactoren of aandoeningen die verband houden met vasculaire remodellering zoals mannen met overgewicht of obesitas, alcoholgebruik en een familiegeschiedenis van snurken of slaapapneu.
Er is geen standaardmanier om de ernst van snurken te beoordelen, merkt het onderzoeksteam op in Sleep Health, en de huidige analyse maakt geen gebruik van opnames van snurken als onderdeel van de beoordeling van de ernst van snurken.
Een andere beperking van de studie is dat onderzoekers geen gegevens hadden over de ademhalingsfrequentie, die vaak verband houdt met de ernst van het snurken. De onderzoekers merken op: “Het verband tussen snurken en de halsslagader kan te wijten zijn aan de fysieke effecten van snurken, zoals de trilling van de bloedvaten, die uiteindelijk schade veroorzaken, en het kan te wijten zijn aan slaapverstoring, die ook in verband is gebracht met vasculaire veranderingen.”

Advies

Kristen Knutson, professor aan de universiteit in Chicago laat weten: “Artsen zouden moeten overwegen om degenen die snurken melden te behandelen, zelfs als ze geen slaapapneu hebben”.