Tienduizenden Nederlanders hebben slaapapneu zonder het te weten. Meestal merk je er zelf niets van als je ’s nachts even stopt met ademen. De bekendste symptomen, vermoeidheid en concentratieproblemen, zijn zo algemeen dat het gemiddeld vijf tot acht jaar duurt voordat de diagnose slaapapneu gesteld wordt. In het Reformatorisch Dagblad stond een uitgebreid artikel over slaapapneu.

“Volgens longarts Wouter Jacobs van het Martini Ziekenhuis in Groningen is de belangrijkste reden voor de vaak late diagnose dat slaapapneu tot een waslijst aan klachten kan leiden, waarvan er vele heel algemeen zijn en ook bij andere aandoeningen kunnen passen. „Altijd moe zijn, je slecht kunnen concentreren, daar heeft bijna iedereen weleens last van.” Toch zijn er drie duidelijke signalen die op slaapapneu kunnen wijzen, vervolgt Jacobs: „’s Ochtends bij het opstaan al moe zijn, snurken en overgewicht.”

“Wat gebeurt er nu precies bij slaapapneu? Tijdens de slaap ontspannen de spieren, waardoor bij mensen met slaapapneu de tong en het zachte weefsel in de keel zakken en zo een blokkade veroorzaken. De longen kunnen daardoor tijdelijk geen zuurstof naar de rest van het lichaam transporteren. Iemand met overgewicht heeft ook vet in de keelholte, waardoor de kans op een blokkade en dus slaapapneu groter is. Daarom is afvallen bij slaapapneu een belangrijk advies, want het kan de oplossing zijn van het probleem. Slaapapneu kan ook worden veroorzaakt door de bouw van het lichaam.”

“Slaapapneu heeft in mentaal opzicht een enorme impact op patiënten en hun naasten. Mensen met de aandoening hebben een verhoogde kans op relatieproblemen en depressie. Bedenk het zelf maar: als je altijd moe bent, word je uiteindelijk depressief. Ik vind het best triest als ik bij patiënten zie wat de effecten kunnen zijn.”